جريان هوا در سيستم تهويه در نتيجه اختلاف فشار بین دو نقطه ایجاد میشود. فشار در سيستم تهويه نسبت به فشار اتمسفريك اندازهگيري و بهصورت مانومتری بیان میشود. به عبارت دیگر، فشار اتمسفريك بهعنوان نقطه صفر فرض ميشود. با توجه به اختلاف کم فشار سيستمهاي تهويه با فشار اتمسفريك، اين اختلاف فشار در سیستم های انگلیسی و متریک به ترتیب بر حسب اينچ ستون آب و پاسکال بيان ميشود، تا دقت مورد نیاز در اندازهگيري و محاسبات حاصل گردد. همچنین در محاسبات تهویه صنعتی با حداکثر اختلاف فشار مانومتری 20 اینچ ستون آب یا 5000 پاسکال، میتوان هوا را تراكمناپذير در نظر گرفت. سه نوع فشار در عملكرد کلیه سيستمهاي تهويه اهمیت دارند که در ادامه به بیان مشخصات آنها پرداخته میشود.
فشار سرعت
بهحرکتدرآوردن جریان هوا با سرعت مشخص در سيستم تهويه، نیازمند تأمین فشار سرعت مورد نیاز توسط هواکش است. فشار سرعت، همواره بیشتر از فشار اتمسفریک (مثبت) و در راستای جهت حركت سيال میباشد.
فشار استاتیک
فشار استاتیک، انرژی پتانسیل جریان هوای در حال حرکت است که بهطور مساوی در تمام جهات، به جداره کانال وارد میشود. در سیستمهای تهویه موضعی، این فشار علاوهبر شتابدهی و تأمین سرعت طراحی جریان هوا، صرف جبران افتهای سایشی و موضعی مسیر کانالکشی نیز میشود. بنابراین، میزان آن از نظر کمّی، معادل مجموع افتهای سایشی و موضعی سیستم تهویه است. این فشار نسبت به فشار اتمسفریک همواره در سمت بالادست هواکش (ناحیه مکش) منفی و در پاییندست هواکش (ناحیه رانش) مثبت است.
فشار کل
بر اساس تئوری برنولي در مکانیک سیالات، انرژی کل موجود در سیستم مشروط به نادیدهگرفتن افت انرژی همواره ثابت است. اين مفهوم، به فشار در سيستمهاي تهويه صنعتي قابل تعميم است. فشار استاتيك نماينده انرژي پتانسيل و فشار سرعت نماينده انرژي جنبشي موجود در سيستم تهویه ميباشد. با توجه به اینکه حاصل جمع انرژي پتانسيل و جنبشي در يك سيستم، معادل انرژي كل است، لذا در سيستم تهويه نيز حاصل جمع فشار سرعت و فشار استاتيك در يك نقطه مشخص از سيستم تهويه، برابر فشار كل در آن نقطه از سيستم میباشد. اگر از كليه افت فشارهای ناشي از اصطكاك سایشی و موضعی صرفنظر شود، فشار كل در سرتاسر سيستم تهويه ثابت باقي ميماند. بنابراين، تغييرات فشار سرعت بايد از طريق تغيير در فشار استاتيك منكعس شود. فشار كل نیز ميتواند مثبت يا منفي، به عبارتی بالاتر يا پايينتر از فشار اتمسفريك یا بارومتریک باشد.
چنانچه اختلاف ارتفاع دو کانال کانال انشعابی موازی بیش از 10 فوت باشد، بهتر است افت ناشی از اختلاف ارتفاع شبکه کانال سیستم در متعادل سازی اتصال ورودی مشترک منظور گردد. در غیر این صورت، افت مذکور به صورت تجمیعی برای ناحیه بالادست و پاییندست هواکش محاسبه و منظور خواهد شد.
«کد پیگیری : ECIVS-TA-1004»
برای دانلود فایل کامل مقاله در قالب pdf کلیک کنید.